Kum Saati Misali Akarken Zaman...

Merhaba!

   Zaman dediğimiz mefhum hızlıca akıp gidiyor.Bakıyorum da son yazımın üzerinden kaç gün geçmiş,bloguma vakit ayıramamışım.Bazen olur ya hani vaktin bol olduğu zamanlar zamansızlıktan yakınır,hiçbir işimizi yetiştiremeyiz.Sanırım bende öyle bir ruh hali içerisindeyim.Üşengeçim bu aralar,bir o kadar da huzursuz.
     İnsanoğlu şu hayatta hep mutluluk istiyor,mutluluğu arıyor,mutlu olmak için yaşıyor belki de.Ama yaşadıklarınız, size bu hayatın bir sınavdan ibaret olduğunu,yaşanan tüm zorlukların O'na bir adım daha yaklaşabilmenin anahtarı olduğunu gösteriyor.Bazen keşke dediğiniz şeylerin ne kadar anlamsız;üzüntülerinizin,sitemlerinizin,pişmanlıklarınızın boş olduğunu anlıyorsunuz.Efendiler Efendisi'nin şu sözü şimdi yüreğinize daha bir işliyor:"İnsanlar uykudadır,ancak ölünce uyanırlar".Ömür akıp giderken bu rüyaya yani hayata daha sıkı sarılıyor sanki insan.Hastalıklarla imtihan olurken ölümün kıyısında olmak korkutuyor insanı.Sevdiklerinin bu dünyadan bir gün gideceklerini bilse bile ölümün ihtimali bile sarsıveriyor.İşte tam da böyle daralınca kalbi "Ya Fettah!Hakkımızda herşeyin hayırlısını eyle,hayırlı olana gönlümüzü razı eyle" diye dua edip ona yakarıyor, ferahlatıyor kalbini...

     Evet hayat dediğimiz kavram anların toplamı...Anları toplayıp anı haline getiren Halide Edip Adıvar'ı okudum blogumdan ayrı kaldığım günlerde."Mor Salkımlı Ev"Halide Edip'in çocukluk yıllarını geçirdiği, içinde hatıralarını barındığı ev.Kitabında ise çocukluk günlerinden başlayarak 1918 li yıllara kadar yaşadıklarını,kolej yıllarını,balkan savaşı sırasında öğretmenlik yaptığı günleri,ülkenin durumu,İttihatçıların faaliyetlerini anlatıyor.Anı türünü edebiyat okurlarına sevdirebilecek bu kitabı siz izleyenlerime tavsiye ediyor,mutlu bir hafta diliyorum...